ปลาดิบของบินหยาง

ปลาแกงและปลาชิงจวู๋เป็นปลาที่ชาวบินหยางมณฑลกว่างซีชอบที่สุด เนื้อปลาแกงกรอบอร่อย ก้างปลาเล็กมาก แล่เป็นแผ่นบางๆ เมื่อเข้าปากไม่ส่งผลกระทบต่อรสชาติ น้ำมันถั่วลิสงที่สกัดโดยวิธีการแบบดั้งเดิมเป็นสิ่งสำคัญสำหรับปลาดิบของบินหยาง  เมื่อรับประทานปลาดิบต้องใส่น้ำมันถั่วลิสงอย่างน้อยสามสี่ช้อนโต๊ะ น้ำมันถั่วลิสงที่สกัดด้วยตัวเองหอมและข้นกว่าน้ำมันถั่วลิสงธรรมดา รสชาติแท้และเข้มข้นกว่า ทำให้แผ่นบางๆปลาดิบสดอร่อยเต็มที่

ที่บินหยาง มีที่ไม่มากที่ยังคงวิธีรับประทานปลาดิบแบบดั้งเดิมอยู่ ก่อนเสริฟปลาดิบต้องแช่ในน้ำส้มสายชูข้าวที่ทำเองก่อน หลังจากนั้นสักครู่ แผ่นปลาดิบเริ่มขาวและอ่อน ชาวบ้านเรียกว่าสุกไปครึ่งหนึ่งแล้ว ตอนนี้ค่อยตักออกมารับประทาน ปลาดิบเต็มไปด้วยความหอมของน้ำส้มสายชูข้าว มีรสชาติพิเศษ ตามที่กล่าวกันว่าน้ำส้มสายชูข้าวพวกนี้ชาวบ้านทำเอง มีกลิ่นหอมข้าวพิเศษ แช่ปลาดิบในน้ำส้มสายชูข้าว สามารถฆ่าเชื้อได้  รสชาติอาจไม่ชุ่มคอและอร่อยเท่าปลาดิบ แต่กลิ่นหอมกว่า ปัจจุบันนี้ ผู้คนมักแสวงหารสชาติสดอร่อยของปลาดิบ การรับประทานด้วยวิธีแบบนี้มีไม่มากแล้ว 

นอกจากนี้แล้ว เครื่องปรุงรสของปลาดิบบินหยาง ส่วนมากเป็นเครื่องเทศในท้องถิ่น ใบมะนาวไม่ค่อยใช้สำหรับปลาดิบที่อื่นๆ หอมกว่าผักชีและจวื่อซูหลายเท่า ยังมีพริกเปรี้ยวที่ทำเอง สะท้อนลักษณะอาหารบินหยาง เปรี้ยวหวานและอมไปด้วยเผ็ดเล็กน้อย เครื่องปรุงรสของปลาดิบบินหยางยังมีแป้งญวน ซึ่งเป็นลักษณะพิเศษที่ไม่สามารถพบได้ที่อื่นๆเหมือนกัน แป้งญวนดูดรสชาติของซอส เข้าปากกับปลาดิบด้วยกัน อร่อยเป็นพิเศษทีเดียว