ในประวัติศาสตร์ของจีน ม้าเป็นสัตว์สำคัญในด้านการเกษตร การคมนาคมและการทหาร ฯลฯ หมู่ตำราแพทยศาสตร์ “เทียนหุย” ซึ่งเป็นตำราแพทยศาสตร์โบราณก็รวมตำราสัตวแพทย์รักษาม้าโดยเฉพาะชื่อว่า “เหลียวหม่าซู” หรือแปลว่า “ตำรารักษาโรคม้า” ซึ่งเวลาเรียบเรียงนั้นสามารถย้อนเรื่องราวทบทวนถึงสมัยก่อนราชวงศ์ฉินรวม 6 ก๊กเป็นเอกราชหรือเมื่อปี 221 ก่อนคริสต์ศักราช นับเป็นตำราสัตวแพทย์ที่มีประวัตินานที่สุดของจีน เวลานั้น ผู้คนสมัยโบราณไม่เพียงแต่ได้ค้นพบวิธีการรักษาโรคม้าเท่านั้น ยังมีประสบิการณ์ในการเก็บและใช้ยาด้วย （Dan/Ying）